Translate

شنبه، بهمن ۰۳، ۱۳۹۴

آیا یک جامعه اقلیتی ایرانی می تواند در کاناد اثر گذار باشد


گفت و شنید جلسه 20- ژانویه 2016
سعید سلطانپور
راه ها ی مختلفی برای  تاثیر گذاری یک جامعه اقلیتی مانند ایرانی  در جوامع دیگر درکانادا وجود دارد

یکی از این راه ها ادبیات -هنر و شعر و موسیقی هست
مراسم هایی که برگزار می شود و بنوعی جوامع دیگر را با مقوله فرهنگی هنری اشنا می کند

کنسرت ها چه موسیقی اصیل و چه پاپ لس انجلسی و وطنی  مراسم سال نوروز - فستیول تیرگان  چهارشنبه سوری - ت  هر چند متاسفانه از سال 2015 گروه انحصار طلب رجوی و سلطنت با کمک اقای مریدی که به شهردار ریچموندهیل سفارش انها را کرده بود این جریان را در دست گرفتند و سعی در سیاسی کردن ان دارند .
سینما و تاتر را هم باید اشاره کرد .  اینکه چقدر تاثیر گذار بوده ایم را باید صاحب نظران که جایشان خالی هست نظر بدهند
ولی دو سینمای هالیود و بالی ود بخوبی نقش سینما را نشان می دهند
یا خوانندگانی مانند بورنو و گروه یو 2  که برای گرسنگان افریقا تلاش می کنند .
یا خواننده ای مانند مایکل جکسو ن که از کودکان حمایت می کند در هرحال پشت پیام انسانیشان ، پرچم امریکا هم دیده می شود و یک اعتبار مثبت به امریکا در میان این همه اعتبار منفی برای جنگ  و اشوب در منطقه خاورمیانه هست .

یگی از راه ها سیاسی هست . حضور نمایندگان سیاسی و مشارکت فعالین سیاسی و جامعه اقلیتی در مراکز تصمیم گیری
از مرحله یک جلسه محلی - جلساتی مانند گفت و شنید برای تبادل ارا و بیان نظرات و مسایل مورد علاقه  جامعه
تا شرکت در انتخابات شهرداری ها - مجالس استانی و فدرال  
در این زمینه  خوب عمل شده است . یعنی صرف نظر از کارنامه تک تک نمایندگان که جدا باید بررسی شود ، صرف مشارکت ، درصد زیادی را در جامعه با مقوله مسولیت - شهروندی - دولت ملت و دمکراسی درگیر می کند که مثبت هست
 ولی وقتی نهادهای فکری زیر بنایی وجود نداشته باشد ، انرژی های زیادی گذاشته می شود و ممکن است به نا امید های و یاس تبدیل شود . بدلیل اینکه هر کسی بدون اینکه سابقه ای در سیاست اجتماع داشته باشد وارد ان می شود که البته حق طبیعی هر شهروندی هست ولی امکانات محدود مالی و انسانی جامعه را دچار مضیقه می کند
نمونه زنده ان هم  تلاشهای افراد در کنگره ایرانیان از دلسوز ان جامعه  تا دلواپسان   سیاسی را دراین 7 ساله را می شود نام برد 
در این رابطه هم در بحث های قبلی گفت و شنید صحبت شده است .
در این مرحله شما اگر نماینده تان ادمهای صالح و دلسوز جامعه باشند نظرات جامعه را بدرستی به 3 دولت شهری - استانی و فدرال منتقل می کنند . سیاستمداران را از تنوع افکار فکر ی ایرانیها ، حقوق و منافع انها که به خطر می افتد مطلع می سازد .

وجود رسانه ها ( مجازی و سنتی - چاپ و تصویری - رادیو)
وظیفه رسانه های مسول اطلاع رسانی درست هست . اصلا ما رسانه بی طرف در دنیا  نداریم . به این حرفها هم نباید گوش داد، شعار هست .   اتفاقا باید طرف داشته باشند ولی رعایت عدالت را بکنند و یک طرفه نگوییند و ننویسند . وضعی که امروزه جامعه ایران  در کانادا بعداز30 سال مهاجرت روبرو هست ،را باید در رسانه های جامعه ایرانی و نیز رسانه های اصلی کانادا دید 
اگر فکر می کنید مثبت بوده هست ، رسانه ها سهم زیادی داشته اند و اگر برعکس ماننند من باور ندارید و جامعه را در یک مجموعه بلا تکلیف و جامعه   بدون سرپناه می دانید شاید عبارت
 نام چندان بیراهی نباشد . home less community

من فکر می کنم جامعه ما جامعه سالمی نیست چون رسانه ش ساالم نیستند ( دلایل انرا در جلسه ای گروه بحث و تبادل نظر گرده است )  . اگر رسانه اش سالم نیست چون جامعه در کل سالم نیست جامعه ای هم که تعداد قابل ملاحظه ای از افرادش سالم نباشند ،  نمی تواند جامعه سالمی باشد و یا توقع رسانه راستگو و اینه جامعه را داشته باشد .  شما کمتر خبرهای واقعی در مورد جامعه ایران و یا کانادا را می شنوید .
 ضعف رسانه به زبان انگلیسی و فرانسه  در کانادا و اسپانیایی در امریکا را می شود اشاره کرد .

هیچ نظری موجود نیست: