جواز شهرداری نگرفتن و خواباندن کار تعمیر مغازه

یکی از تفاوت های فرهنگی بین ایران و کانادا در این است که درکانادا نمی شود کار ساختمانی کرد بدون اینکه جواز داد یا به رفتگر محله ( نایب شهرداری  ) حق حساب داد که کار بدون جواز را ندیده بگیرد .  اینجا البته شیوه حق  و حساب گرفتن جور دیگری است و لی اساس کار باید انجام شود یعتی باید جواز تعمیر  تقاضا و گرفته شود . هر چند در خانه ها کمتر ما ایرانی ها اینگار را می کنیم تا یکی دو هزار دلار صرفه جویی کنیم و لی دربخش تجاری بخصوص در شهرهای کوچک مانند ریچموند هیل تقریبا ممکن نیست .
شهرداری ریچموندهیل ادامه کار در محل رستوران شاندیز در خیابان یانگ را بدلیل نگرفتن چواز چند هفته ای خواباند.
این محل قبلا  رستوران شاندیز بود و عباس اقا چیزی در حدود 100 هزار دلار برای  تغییر دکوراسیون و اجاره محل هزینه کرده بودولی شهرداری اجازه نمی داد زیرا در کانادا برای هر رستورانی باید تعداد مشخصی پارکینگ وجود داشته باشد. مجبور شد مغاره را ول کند و برود .
 شهردارری ریچموند هیل در کنترل ایتالیایی تبار هاست و با ایرانی ها زیاد راه نمی ایند . نه اینگه کار غیر قانونی کنند ولی  سعی می کنند مته به خشخاش بگذارند . ما ایرانی ها هم ذاتا اهل قانون و طی مراحل قانونی کمتر هستیم. صدور جواز تعمیر بین 4 تا 6 هفته در یک شهر کوچک 220 هزار نفری طول می کشد ..

 شهرداری ها قوانین مستقل خودشان را دارند و نمی شود به همین راحتی نمی شود قوانین را عوض کرد. خیلی از کارها را می شود کرد منتها راه دارد و از طرق قانونی و از طریق شرکتها ی مشاوره و یا لابی ها .
سرسری کردن و یا حرف برخی از مشاوران املاک و یا برخی  از مقاطعه کاران که می گویند در شهرداری ها اشنا دارند و یا نیازی به جواز ندارند ، را زیاد باور نکنید ..